Armatka torfowa, to bardzo proste i zmyślne urządzenie do zakwaszania i zmiękczania wody. Używana najczęściej przy prowadzeniu akwarium z biotopem czarnych wód, ponieważ barwa i parametry wody na wyjściu z armatki są idealne do tegoż biotopu, czy to z Ameryki, czy Azji. Wody z armatki nie stosuje się natomiast do akwariów z czystymi i bezbarwnymi wodami, ponieważ herbaciany odcień wody przepuszcza mniej światła, co jest niezbyt korzystne dla roślin.

Jej działanie polega na tym, że  wodorowęglany zawarte w wodzie, powodujące jej twardość i wzrost pH reagują z kwasami humusowymi w torfie rozkładając się na wodę i dwutlenek węgla, co zmniejsza twardość węglanową i obniża pH. Dodatkowe obniżenie pH powodują rozpuszczające się w wodzie kwasy humusowe, które uczestniczyły również w jej zmiękczaniu.
Woda taka, bogata w garbniki i kwasy humusowe działa kojąco i uspokajająco na ryby, a także, co bardzo ważne utrudnia powstawanie i rozprzestrzenianie się infekcji bakteryjnych i grzybiczych, ponieważ skłądniki te wykazują działanie konserwujące, bakterio oraz grzybobójcze. Jest to zatem doskonały, naturalny środek do dbania o zdrowie naszych ryb.

Zbudowana jest z rury PCV, o długości dostosowanej do potrzeb i redukcji, aby zmniejszyć średnicę i włożyć do środka wkład z torfu umieszczonego w pończosze, lub czymś podobnym.

A oto schematyczny rysunek:





Do budowy będziemy potrzebowali:

- rura PCV 110, długość dobieramy do potrzeb. U mnie, do  podmiany 20l/tydzień zastosowałem odcinek o długości ok. 1m.
- redukcja 110/50
- silikon
- taśma izolacyjna
- obejma do rur 110
- pończocha
- no i oczywiście torf


Pracę zaczynamy od wyboru odpowiedniego kawałka rury. Kiedy już taki mamy, patrzymy, czy jest w nim kielich do łączenia rur. Jeśli jest, to nie ma problemu, po prostu wciskamy w niego redukcję i dosczelniamy silikonem lub taśmą izolacyjną. Ja natomiast takiego nie miałem i poradziłem sobie w następujący sposób: Umytą rurę i redukcję przyłożyłem do siebie w miarę dokładnie i staranie uszczelniłem połączenie silikonem. Poczekałem około doby, aż łączenie dobrze wyschnie i dla wzmocnienia objechałem na grubo i szeroko taśmą izolacyjną. Taką gotową konstrukcję przymocowujemy do ściany,  koniecznie w wolnym i łatwo dostępnym miejscu, za pomocą obejmy do rur.

Kiedy mamy już gotowy i stabilnie umocowany sprzęt przystępujemy do jego napełniania. Do pończochy sypiemy torf, musimy to zrobić eksperymentalnie, aby po włożeniu do rury było go ok. 40cm, oczywiście może być mniej lub więcej, co będzie skutkowało innymi parametrami wody. Generalnie im więcej torfu, tym woda będzie bardziej kwaśna i miękka, oraz wystarczy go nam na dłużej. Po napełnieniu ponczochy zawiązujemy ją, wkładamy do rury u ubijamy mocno drewnianym kołkiem. Pod wylot podstawiamy wiadro, butlę czy cokolwiek i nalewamy wody.
Teraz następuje najważniejsza część, mianowicie jakiej wody będziemy używać. Ja leję czystą RO, aczkolwiek ze względu na starą membramę nie jest ona o twardościach zerowych.  Parametrów jej także nie badałem, bo najzwyczajniej nie mam możliwości w tej chwili. Jednaj za jakieś 2-3 tygodnie zbadam parametry mojej RO przedi po przepuszczeniu przez armatkę. Tak samo postąpię też z twardą kranówką.

Na koniec jeszcze jedna obserwacja:
Po wlaniu pierwszych kilku litrów, woda leciu ciurkiem, ale potem torf bardziej się zagęszcza, więc woda już tylko kapie. Jest to zjawisko pożądane, gdyż woda ma dłuższy kontakt z torfem i skuteczniej się zmiękcza oraz zakwasza.